Zaburzenia odżywiania

Autorem artykułu jest smieszek5

Zaburzenia łaknienia prawie zawsze ujawniają się w okresie dojrzewania płciowego. Okres ten jest szczególnie ważny dla dziewcząt, którym w procesie wychowania pozostawia się zbyt mało samodzielności. Dążeniem ich jest uwolnienie się od rodziny i odnalezienie się w roli kobiecej. Często uwaga ich skupia się wzorcu szczupłej sylwetki.

Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania , to mistrzynie kamuflażu, dlatego , aby rozpoznać chorobę, wymagana jest umiejetność czytania różnych form komunikatów niewerbalnych.

Wczesne zauważanie niepokojących objawów, dziwnych zachowań związanych z jedzeniem wymaga od wielu specjalistów umiejętnego odczytywania tych sygnałów. Ważne jest, aby rodzice (opiekunowie) tych chorych potrafili już rozpoznać chorobę we wczesnym stadium.

Jednym z najpopularniejszych kryteriów stosowanych w określaniu prawidłowej masy ciała , jest popularne jej obliczanie za pomocą tzw. BMI (Body Mass Index - indeks wagi ciała). Tym wskaźnikiem najczęściej posługują się : lekarze, psycholodzy, pielniarki w diagnozowaniu chorób związanych z zaburzeniami odżywiania.Jeżeli BMI wynosi poniżej 16,9 należy brac pod uwagę,że osoba ta może cierpieć na anoreksję (jadłowstręt psychiczny) 

Przez pojęcie anoreksji rozumie się uwarunkowanie przyczynami psychicznymi odmawianie przyjmowania jedzenia, co w konsekwencji prowadzi do ekstremalnej utraty wagi. Takiemu zachowaniu towarzyszy paniczny strach przed utyciem. Na tą chorobę zapadają najczęściej dziewczyny i młode kobiety (na 100 chorych dziewcząt przypada 4-5 chorujących chłopców).

Kobiety cierpiące na jadłowstręt psychiczny podświadomie usiłują poprzez swoją chudość odłączyć się od matki, a pośrednio od swej kobiecości. Atrybuty kobiecego wyglądu: biust, biodra , pośladki, uda są ofiarą poświęconą żądzy odchudzenia się. Występujący wtórnie brak miesiączki jest traktowany jak dodatkowe zwycięstwo w walce o pozostanie wychudzoną dziewczynką, która jeszcze nie miesiączkuje. Także panowanie nad głodem jest traktowane jako zdobycie nowej sfery niezależności. 

Drugim popularnym zaburzeniem odżywiania jest - bulimia.

Wydaje się, że przyczyny, które prowadzą do powstania bulimii nie różnią się zasadniczo od przyczyn wywołujących anoreksję. W obu schorzeniach czynnikiem wywołującym może być zaburzona struktura rodziny lub zaburzony obraz kobiety.

Nadmierne jedzenie wydaje się też w jakimś stopniu działaniem zastępczym. Wynagrodzeniem sobie niepowodzeń, łagodzeniem napięć emocjonalnych. Kobiety opanowane wilczym głodem toczą walkę o samoidentyfikację w roli kobiety. Cirerpią jednak z powodu z powodu nieopanowanego apetytu i napadowych wymiotów. Powoduje to,że chora znajduje się jakby w więzieniu, które jednocześnie jest cyklem: kompulsywne jedzenie - przeczyszczanie się (np. wymioty, środki przeczyszczające) i znów wilczy apetyt itd. Nie otrzymiują nic w "zamian" za swoją chorobę- przeciwnie widzą siebie w roli osoby ciągle odnoszącej klęski.

W leczeniu obu tych zaburzeń istotne jest szybkie rozpoznanie choroby, i skierowanie ich do odpowiednich osób zajmujących się leczeniem osób z zaburzeniem łaknienia.

_ _ _ _ _

Dorota Zatorska-Stempin 

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl